شستن صورت در وضو:یعنی خدایا هر گناهی که با این صورت انجام داده ام آن را شستشو میکنم که با صورت پاک به جانب تو عبادت کنم

شستن دست در وضو: یعنی خدایا گناه دست شستم و گناهانی را که با دستم مرتکب شده ام را پاک میکنم

مسح سر در وضو: یعنی خدایا از هر خیال باطل و هوس خام که در سرپرورانده ام سرم را تطهیر میکنم و خیالها یی باطل را از سر به دور می اندازم

مسح پاها در وضو: یعنی خدایا من از جای بد رفتن و گناه پا میکشم و این پا را از هر گناهی که انجام داده ام تطهیر میکنم

cument> Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> alse” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ /> cument> Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> alse” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ /> UEFI سرواژه عبارت Unified Extensible Firmware Interface يک واسط نرم‌افزاري بين سيستم‌عامل و ميان‌افزار سخت‌افزار است که قبل از بوت سيستم قرار مي‌گيرد.

quot;; color: black;"> UEFI کنترل سيستم را بعد از روشن کردن آن و قبل از شروع به کار سيستم ‌عامل به دست مي‌گيرد.

UEFI‌ جداول داده‌اي است و شامل اطلاعات مربوط به پلتفرم سخت‌افزاري، Service Callهاي بوت و Runtime‌ها مي‌شود که مورد نياز سيستم‌عامل و Loader آن است و در کنار آن يک محيط کاملاً استاندارد و مدرن براي اجراي برنامه‌هاي پيش از بوت و بوت سيستم‌عامل فراهم مي‌کند.

پشتيباني از منوهاي گرافيکي، پشتيباني از ماوس، پشتيباني از برنامه‌هاي کاربردي پيش از سيستم ‌عامل مثل بازي، مديا پلير، مرورگر اينترنت، پشتيباني از شبکه و کار در محيط شبکه پيش از ورود به سيستم ‌عامل و پشتيباني از محيط چند زبانه برخي از مزاياي ظاهري UEFI است.

فقه در ریشه به معنی علم به چیزی است و همچنین فهم نسبت به چیزی البته این لفظ بیشتر در مورد دین بکار رفته پس فقیه یعنی کسیکه در عالم دین و دین فهم باشد.

نگاهی به زندگی حضرت سکینه(س)

سخن نخست

سکینه، دختر امام حسین علیه السلام و مادرش رباب دختر امری ءالقیس است. نامش را امینه، امنیه و آمنه ذکر کرده اند و لقب وی را سکینه نهاده اند که به معنی وقار و سکون است.

سکینه همسر عبدالله اکبر، فرزند امام حسن و پسر عموی اوست که در روز عاشورا همراه امام حسین علیه السلام به شهادت رسید. از زمان ولادت حضرت سکینه علیها السلام اطلاع دقیقی در دست نیست؛ اما با توجه به فرمایش امام حسین علیه السلام خطاب به وی که فرمود: «تو بهترین بانوانی!» در می یابیم که وی در کربلا بانویی رشیده بوده و بین ده تا سیزده سال، سن داشته است.آن حضرت حدود هفتاد سال عمر کرد و در سال 117 ق. در مدینه و بنابر قولی در راه حجّ عمره از دنیا رفت.

خواهر سکینه، فاطمه و برادرانش امام زین العابدین، حضرت علی اکبر و عبدالله (علی اصغر) علیهم السلام اند.

رباب کیست؟

رباب همسر گرانقدر امام حسین علیه السلام، مادر عبدالله و سکینه و از زنان شایسته و نامدار تاریخ اسلام است. وی بانویی فاضله و محدّثه بود که همراه امام حسین علیه السلام و فرزندانش در کربلا حضور داشت. وی شاهد شهادت همسر و طفل شیرخواره اش بوده و رنج و مشقّات سفر کربلا را تحمّل نموده است. او وظیفه سنگین خویش را آن طور که مورد رضایت خدا و فرزند پیامبر بود، انجام داد. وی پس از آن به عنوان اسیر همراه دیگر زنان و دختران کاروان حسینی به کوفه و شام برده شد و در نهایت، به مدینه آمد و در آنجا اقامت گزید. رباب که از بهترین زنان عصر خویش بود، نزد امام حسین علیه السلام منزلتی عظیم داشت و شدّت علاقه امام به وی، به قدری بود که حضرت فرمود:

«من خانه ای را که سکینه و رباب در آن ساکنند، دوست دارم. علاقه مند به ایشان هستم و مال خود را برایشان خرج می کنم.»

در مقابل، رباب هم که افتخار همسری امام حسین علیه السلام را داشت، این ارزش را حفظ نمود و بعد از واقعه عاشورا و شهادت همسرش با اینکه خواستگاران فراوانی داشت همه را رد کرد و گفت:

«پس از فرزند رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم همسری بر نمی گزینم.»

او به تحقیق دریافته بود که هیچ کس نمی تواند همانند امامباشد و درس هایی را که او از مکتب انسان ساز حسینی فرا گرفته بود، دوباره برایش زمزمه کند. رباب به امام حسین علیه السلام بسیار وفادار بود و در حمایت و تبعیت از آن حضرت، زندگی کرد و پس از شهادت جانگدازش همراه دخترش سکینه، خیمه عزا برپا نمود و به اقامه عزای آن امام همام پرداخت. امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید:

«هنگامی که امام حسین علیه السلام شهید شد، همسر آن حضرت، رباب، برایش مجلس سوگواری برپا نمود و همراه زنان و خدمتگزارانش چنان گریه کرد که اشک چشمانش خشک گردید.»

غم و اندوه فقدان امام سبب شده تا رباب یک سال پس از واقعه عاشورا از دنیا برود.

علاّمه مامقانی، رباب را در زمره زنان راوی حدیث نام برده و می نویسد:

«نسبت به روایت وی، نهایت اعتماد است.»

یکی از مورّخان معاصر می گوید: او یکی از شاعران عرب و از برترین و برگزیده ترین زنان عصر خویش بود.

رباب وقتی سر امام را در مجلس ابن زیاد مشاهده کرد، به شدّت منقلب شد و بنابر درخواستش هنگامی که سر را به او دادند، در آغوش گرفت و بوسید، از داغ امام گریست و اشعاری را زمزمه کرد که ترجمه اش چنین است:

آه! حسین من که از دستم رفت و داغش تا ابد بر دلم ماند. در کربلا نیزه ها به او هجوم آورده و تنش را به خاک و خون کشید. خداوند، جنایتکاران کربلا را سیراب نگرداند!

مرثیه دیگر رباب در غم از دست دادن همسرش این گونه است:

آنکه را که فروغ بخش عالَمی بود، به خاک و خون افکندند و تنِ بی سر او را دفن کردند. خداوند، پاداش بسیار به تو عطا کند ای نواده رسول خدا! که با عزّت و شرف، سالار شهیدان گشتی و از خسران دور بودی! تو برای من کوهی بلند افراشتی که در پناهت آرام بودم و الطافت نسبت به ما قطع نمی شد. اکنون که تو رفتی، پدر یتیمان چه کسی باشد؟ و دستگیر محرومان که خواهد بود…؟

عبدالله، برادر سکینه

عبدالله فرزند دیگر رباب و برادر سکینه علیها السلام است. امام وقتی یاران و افرادی از خانواده اش به شهادت رسیدند، تنها ماند و دیگر امیدی به یاری کسی نداشت، بنابراین برای خداحافظی به جانب خیمه ها آمد و اهل و عیالش را به صبر دعوت نمود و از آنها خواست قضا و قدر الهی را بپذیرند و از اطاعت پروردگار دل خوش باشند. وی سپس طفل شیرخواره اش را طلبید تا برای آخرین بار او را ببیند. حضرت زینب علیها السلام عبدالله را نزد امام علیه السلام آورد. آن حضرت فرزندش را به آغوش گرفت و گونه هایش را بوسید. هنوز وداع امام به پایان نرسیده بود که ملعونی از لشکر دشمن، گلوی عبدالله را نشانه گرفت و با تیر جفا پیکرش را به خون آغشته کرد. امام که از جسارت دشمن و شهادت مظلومانه آن طفل دل آزرده شده بود، مشتش را از خون گلوی او پر نمود و به طرف آسمان پاشید و فرمود:

«خداوندا! این مصیبت بر من آسان است، چون که در معرض دید تو است.»

امام حسین علیه السلام برای دفن عبدالله قبری حفر کرد و تنِ غرقه به خونش را به خاک سپرد. نگاه پرمهر و غمبار سکینه و مادرش در وداع با قربانی شش ماهه، عظمت این مصیبت را دو چندان نمود.

امام زمان علیه السلام در «زیارت ناحیه مقدّسه» می فرماید:

سلام بر عبدالله شیرخوار که او را هدف تیر قرار دادند و در آغوش پدر به قتلش رساندند. خدا لعنت کند حرملة بن کاهلی را که تیر به سویش انداخت…

راوی حدیث

در منابع تاریخی آمده است که سکینه علیها السلام از پدرش امام حسین علیه السلام و عمّه اش امّ کلثوم روایت نقل کرده و فائد مدنی مولی عبیدالله بن ابی رافع و فاطمه بنت الحسین از او حدیث نقل کرده اند. ابن عساکر به سند خود از فائد مدنی می گوید: سکینه دختر حسین بن علی از پدرش برای من این حدیث را گفت که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید:

حملةالقرآن عرفاء اهل الجنّة؛ (روز قیامت) حاملان قرآن، شناخته شدگان اهل بهشتند.»

علاّمه مجلسی به سند خویش از بکر بن احنف، از فاطمه دختر علی بن موسی الرضا علیه السلام، و از فاطمه و زینب و امّ کلثوم، دختران موسی بن جعفر علیه السلام و آنها از فاطمه دختر امام صادق علیه السلام، از فاطمه دختر امام باقر علیه السلام، از فاطمه دختر امام سجاد علیه السلام، از فاطمه و سکینه دختران امام حسین علیه السلام و آنها از امّ کلثوم دختر علی علیه السلام، از فاطمه دختر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم، از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روایت می کند که فرمود:

در معراج که به آسمان رفتم، وارد بهشت شدم و به قصری از جواهر سفید رسیدم. این قصر دری داشت که با دُرّ و یاقوت تزئین شده بود و بر آن در پرده ای آویخته بود که چون سرم را بلند کردم، دیدم نوشته است: «خدایی جز الله نیست، محمّد صلی الله علیه وآله وسلم پیامبر خدا و علی، ولی و سرپرست مردم است.» بر پرده، این عبارت به چشم می خورد که: «خوشا به حال شیعیان علی!» وارد آن قصر شدم، پس در برابرم قصری دیگر دیدم از عقیق که دری از نقره و پرده ای بر آن قرار داشت. سرم را بلند کردم، این جمله را دیدم: «محمّد، پیامبر خداست و علی، وصیّ مصطفی.» و همچنین نوشته بود: «شیعیان علی را به سرشت پاک بشارت ده!» پس وارد قصر شدم، که ناگاه مقابلم قصری دیگر از زبرجد ظاهر شد که از آن زیباتر ندیده بودم. بر آن قصر دری بود از یاقوت سرخ که بالای آن لؤلؤ به چشم می خورد و روی در پرده ای قرار داشت. پرده را بالا زدم و این جمله را روی آن نوشته شده یافتم: «شیعه علی همان رستگارانند!» به جبرئیل گفتم: این قصر از آنِ کیست؟ او گفت:

ای محمّد! متعلّق به علی، وصی و پسر عمویت! مردم در روز قیامت پابرهنه و عریان محشور می شوند، جز شیعیان علی؛ مردم در صحنه محشر به اسم مادرانشان خوانده می شوند، غیر از شیعیان علی که به نام پدرانشان خوانده می شوند؛ زیرا آنها علی را دوست داشته اند و به این خاطر، سرشتشان پاک گردیده است

اول ربیع الاول :
-هجرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم - نخستين سال هجرت
-لیلة المبیت و نزول آيه (وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ، وَ اللّهُ رَئوُفٌ بِالْعِباد) در شأن امام على بن ابيطالب علیه السلام- سال اوّل هجرى قمرى.
-آغاز قیام توابین در کوفه به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی 65 قمری.
- شهادت امام حسن عسکری علیه السلام به روایت شیخ طوسی و کفعمی 260 قمری.
-سريه عبيدة بن حارث - سال دوّم هجرى قمرى
-نامه معاويه به امام على بن ابى طالب علیه السلام- سال 36 هجرى قمرى
-كشته شدن مسوّر بن مخرمه در خانه خدا - سال 64 هجرى قمرى
-ماموريت موفق عباسى براى نبرد با صاحب الزّنج - سال 258 هجرى قمرى

دوم ربیع الاول:
-وفات عالم جلیل القدر سید محمد باقر شفتی 1260 هجری قمری.
سوم ربیع الاول:
-وفات محمد بن احمد بن موسى مبرقع در قم - سال315 هجرى قمرى
-یورش حصین بن نمیر به مکه به دستور یزید و آتش زدن کعبه 64 قمری.
-رحلت آیت الله آقا محمد کبیر مدفون در قبرستان شیخان قم 1288 قمری .

چهارم ربیع الاول:
-وفات محدث بزرگ شیخ یوسف بحرانی صاحب اثر گرانسنگ الحدائق الناضره 1186 قمری.
-خروج حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از غار ثور به سمت مدینه سال اول قمری.
پنجم ربیع الاول:
-وفات حضرت سكينه بنت الحسين علیه السلام - سال 117 هجرى قمرى
-زیارت قبر مطهر پیامبر اعظم توسط حضرت فاطمه سلام الله علیها.
-وفات حاج شیخ مهدی واعظ خراسانی 1370 قمری.
ششم ربیع الاول:
-ولادت جلال الدین محمد رومی بلخی مشهور به مولوی 640 قمری.
هفتم ربیع الاول:
-شهادت مظلومانه حضرت محسن فرزند امیرالمومنین علی علیهما السلام 11 قمری.
هشتم ربیع الاول:
-شهادت امام حسن عسكرى علیه السلام - سال 260 هجرى قمرى.
-وفات عالم جلیل القدر شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی پدر شیخ بهایی 984 قمری.
نهم ربیع الاول:
-آغاز امامت حضرت ولی عصر ارواحنا فداه 260 قمری.
-هلاكت هشام بن عبدالملك - سال 125هجرى قمرى.
-آغاز بنای مسجد گوهرشاد به فرمان گوهرشاد بیگم (همسر سلطان شاهرخ میرزا و جانشین امیر تیمور گورکانی) 812 قمری.

دهم ربیع الاول:
-رحلت عبدالمطّلب، جدّ بزرگوار پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم - سال هشتم عام الفيل
-ازدواج حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با خديجه كبرى سلام الله علیها- سال 25 عام الفيل.
-درگذشت مالک بن انس پیشوای مذهب مالکی 179 قمری.
یازدهم ربیع الاول:
-وفات آیت الله سید حسن صدر 1354 قمری.
دوازدهم ربیع الاول:
-میلاد مسعود پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم به روایت اهل سنت
-آغاز هفته وحدت .
-ورود رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به مدینه سال اول هجری.
-ولادت عالم جلیل سید علی مولف ریاض المسائل 1161 قمری.
-قيام مختار در كوفه - سال 66 هجرى قمرى
-درگذشت احمدبن حنبل پيشواى حنبليان - سال 241 هجرى قمرى
سیزدهم ربیع الاول:
-وفات آیت الله بهاءالدینی 1418 قمری.
چهاردهم ربیع الاول:
-هلاكت هادى عباسى.
-هلاکت یزیدبن معاویه 64 قمری.
-رحلت حاج آقا حسین طباطبایی قمی رهبر قیام علیه کشف حجاب رضاخانی در مشهد 1366 قمری.
-خلافت هارون الرّشيد - سال 170 هجرى قمرى.
-وفات آیت الله کوهستانی مازندرانی 1391 قمری.

پانزدهم ربیع الاول:
-سريه حمزة بن عبدالمطلب علیهما السلام- سال دوّم هجرى
-هلاكت يزيد بن معاويه - سال 64 هجرى قمرى
-خلافت معاويه دوّم اموى - سال 64 هجرى قمرى
-وفات ابو محمد سلیمان بن مهران کوفی مشهور به أعمش كوفى - سال 148 هجرى قمرى
-وفات احمد بن مقتدر ، معروف به الرّاضى باللّه ( بيستمين خليفه عباسى) سال 329 قمرى
شانزدهم ربیع الاول:
-وفات آیت الله سید حسین قمی 1366 قمری .
-وفات آیت الله فاضل تونی بشروی مولف وافیه 1071 قمری.
-وفات آیت الله حاج میرزا احمد مدرس یزدی 1391 قمری.
-وفات آیت الله سید روح الله خاتمی نماینده امام و امام جمعه یزد 1409 قمری.
هفدهم ربیع الاول:
-ميلاد مسعود پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم - اوّل عام الفيل
-زادروز فرخنده امام جعفر صادق علیه السلام - سال 83 هجرى قمرى
هجدهم ربیع الاول:
-وفات میرزا تقی‌خان فراهانی مشهور به امیر کبیر ابرمرد تاریخ ایران - صادر کننده فرمان قتل سیدعلی محمد باب و موسس مدرسه دارُالفُنون 1268 قمری .
-وفات آیت الله سید محمد طباطبایی عاملی صاحب مدارک الاحکام 1009 قمری.
نوزدهم ربیع الاول:
-وفات آیت الله ذبیح الله محلاتی صاحب ریاحین الشریعه
بیستم ربیع الاول:
-حكومت وليد بن يزيد اموى - سال 125 قمرى
-خلافت متّقى عباسى - سال 329 هجرى قمرى.
بیست و یکم ربیع الاول:
-وفات آیت الله ملامحمدباقر واعظ تهرانی صاحب خصائص فاطمیه 1313 قمری.
بیست و دوم ربیع الاول :
-غزوه بنى نضير - سال چهارم هجرى‏قمرى
-بیرون راندن یهودیان از مدینه و بخشیدن فدک به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها توسط پیامبر اعظم
بیست و سوم ربیع الاول :
-تشریف فرمایی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها به شهر قم 210 قمری .
-وفات آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی 1410 قمری.
بیست و چهارم ربیع الاول :
-وفات هنرمند خوشنویس علی بن هلال بغدادی مشهور به ابن بواب کاتب نفیس ترین قرآن موجود در کتابخانه چستربیتی ایرلند 413 قمری.
بیست و پنجم ربیع الاول :
-غزوه دومة الجندل - سال پنجم هجرى قمرى
-صلح امام حسن مجتبى علیه السلام- سال 41 هجرى قمرى
-وفات عالم بزرگ سید مرتضی علم الهدی 436 قمری.
-شهادت سعیدبن جبیر به دست حجاج
بیست و ششم ربیع الاول :
-صلح امام حسن علیه السلام با معاویه 41 قمری.
بیست و هفتم ربیع الاول :
-وفات آیت الله سید محسن حکیم 1390 قمری.
بیست و هشتم ربیع الاول :
-انقراض سلسله ساسانی 31 قمری .
بیست و نهم ربیع الاول :
-حرکت امیرالمومنین علی علیه السلام برای جنگ جمل 36 هجری.
-تاسیس دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه در قاهره 1366 قمری.
-وفات آیت الله حاج حسین شاهرودی 1410 قمری.