گروه فضای مجازی: مسابقه اینترنتی کتابخوانی «آفتاب حکمت» تا پنجم خردادماه ادامه دارد.

امروز زمین آغوش گشوده ‌تا بار دیگر انسان پاکی از سلاله خاندان پیامبر(ص) را در خود جای دهد و او را به حیاتی برتر از این دنیای دون و در کنار اولیا و انبیا نوید دهد.‌ شهادت امام هادی (ع)، پیشوای دهم شیعیان، در ماه رجب و در ۴۲ سالگی اتفاق افتاد. عروج روح قدسی آن انسان وارسته جهان اسلام را غرق در ماتم و اندوه ساخت. شهادت مظلومانه آن بزرگوار شهر سامرا را پر از شیون و ناله کرد. همه دوستداران اهل بیت در غم فقدان گوهری تابناک عزادار شدند و آن سال را سال اندوه شیعه نامیدند.

خلفای عباسی از توجه مردم نسبت به خاندان رسالت همیشه در هراس بودند و از دیدن عشق و علاقه قلبی مردم نسبت به خاندان پیامبر احساس خطر می‌کردند. در مدینه، زادگاه امام هادی (ع)، والی مدینه آزار فراوانی نسبت به این شمع تابان الهی روا‌می‌داشت.

از این روی، شخصی به نام بریحه عباسی که امام جماعت بود، به متوکل نامه نوشت که اگر هنوز تو را به مکه و مدینه نیاز هست، علی بن محمد (ع) را از این دیار تبعید کن، چرا که بیشتر مردمان این منطقه را تحت نفوذ و اطاعت خویش درآورده است. بدین ترتیب بود که متوکل با احترام امام را به سامرّا، محل خلافت خویش، دعوت کرد.

متوکل خلیفه عباسی در ظاهر حضرت هادی (ع) را با احترام و تکریم به سامرا آورد، ولی همواره در صدد اهانت و آزار حضرت (ع) بود؛ به گونه‌ای که هنگام ورود، حضرت را در کاروان سرای نامناسبی سکونت داد. شخصی از دوستداران حضرت برای عرض این مطلب به خدمت ایشان آمد. حضرت امام هادی (ع) در پاسخ فرمودند: کسی که خداوند قدر و منزلتش را بلند سازد، با این رفتار کوچک و حقیر نمی‌شود.

با آنکه جوّ اختناق و ستم دوره خلفای عباسی، امکان استفاده از امام هادی (ع) را بسیار محدود کرده بود، در عین حال برخی از مشتاقان معارف قرآن و اهل بیت (ع) توانستند به قدر ظرفیت خویش از حضرت امام هادی (ع) کسب فیض کنند. در روایات، ۱۸۵ تن از راویان احادیث و شاگردان امام را نام برده‌اند که در میان آنان چهره‌های درخشانی چون حضرت عبدالعظیم حسنی، حسین بن سعید اهوازی و فضل بن شاذان نیشابوری به چشم می‌خورند.

دهمین ستاره آسمان ولایت، امام ابوالحسن هادی (ع) زیارتی به نام «زیارت جامعه» تقدیم دوستداران امامت فرموده است. جان ما خاکیان فدای تربت پاک او باد که با شعاع فروزان سخن خویش ما را با آسمان عظمت و جلال الهی آشنا ساخته است. شیوایی کلام و والایی مضمون و دانش و معرفتی که در آن موج می‌زند، خود گویای اصالت این زیارت و معرّف دانش سرشار گوینده ارجمند آن امام هادی (ع) است.

زندگانی پر نشیب و فراز امام هادی (ع) همزمان با حکومت هفت خلیفه عباسی بوده است. امام هادی (ع) همچون اجداد پاک خویش با سازش ناپذیری در برابر بیداد ظالمان و با دادخواهی و طرفداری از عدالت و هدایت و ارشاد انسان‌ها، به مبارزه با خلفای غاصب می‌پرداختند. به همین دلیل خلفا با وجود امام هادی (ع) همواره حکومت خویش را در خطر می‌دیدند و به هر طریق در تلاش بودند، چهره دهمین پیشوای راستین مسلمانان را دگرگون جلوه دهند و با نیرنگ‌های گوناگون، علاقه امت را نسبت به آن بزرگوار کم کنند.

دوران امامت حضرت علی النقی (ع) بیشتر با متوکل عباسی همزمان بود و این دوران از سخت‌ترین سال‌های زندگی آن بزرگوار است، زیرا متوکل از جنایتکار‌ترین چهره‌های حکومت عباسی بود. سخت‌گیری و آزار متوکل نسبت به امام هادی (ع) و اهل بیتش به جایی رسید که مردم را به جرم پیروی از امامان گرامی و دوستی با آنان شکنجه می‌کردند و از همین روی، کار بر دوستداران اهل بیت طهارت بسیار مشکل شد و سرانجام ‌این معصومِ مظلوم را با زهر به شهادت رساندند.

زهر سراسر بدن امام هادی (ع) را فرا گرفته بود و حضرت در بستر بیماری آخرین زمزمه‌های قدسی را با معبود خویش نجوا می‌کرد. غم و اندوهی گران بر قلوب مؤمنان سنگینی می‌کرد و چشم‌ها در فراق آن محبوب اشک می‌ریخت. حضرت امام علی النقی (ع)، آن طبیب دردهای دردمندان و شفیق دل‌های مجروح مؤمنان، در سومین روز از ماه رجب سال ۲۵۴ (ه) شربت شهادت نوشید.

تقدیر الهی این بود که امام هادی ـ علیه‏السلام ـ نوه گران مایه خویش را نبیند، چرا که ولادت حضرت مهدی ـ علیه‏السلام ـ  یک سال پس از شهادت حضرت هادی (ع) رخ داد؛ اما آن حضرت، به دلیل آگاهی از نزدیک شدن وعده خدا درباره ولادت امام مهدی (ع) جوّ فکری، فرهنگی و اجتماعی جامعه خویش را برای میلاد نور آماده و مقدمات آن را فراهم می‌‏ساخت.

از این روی، امام هادی ـ علیه‏ السلام ـ به تدریج‌ از حضورش در میان مردم می‌‏کاهد تا مردم را رفته رفته برای دوران غیبت امام ـ علیه‏السلام ـ آماده سازد و به همین دلیل است که حضرت، در بغداد و مرکز کشور پهناور اسلامی، برای خویش نمایندگانی برگزید تا واسطه پیوند میان امام (ع) و دوستداران اهل‏بیت (ع) باشند.

امام هادی ـ علیه‌‏السلام ـ با بیان سخنانی روشن، امامان بعداز خود را ذکر کرده و فرمودند: «امامِ پس از من، فرزندم حسن ـ علیه‏السلام ـ و پس از او، پسرش قائم (عج) است؛ همو که زمین را از عدل و داد لبریز می‌‏سازد، همان‏گونه که در آستانه ظهورش، از ستم و بیداد لبریز است» و با این بیان، هر گونه شبهه و تردید‌ را از دل‏های حق جویان زدودند.

دانلود

دانلود با کیفیت بالا

گروه فضای مجازی: ثبت نام متقاضیان شرکت در مراسم اعتکاف در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم(ع)، آغاز و تا هشتم اردیبهشت ادامه دارد.

گروه فضای مجازی: نزدیک به 500 هزار نسخه کتاب الکترونیک، 700 لوح فشرده و 65 عنوان نشریه تخصصی درباره سیره و کرامات ائمه اطهار(ع) در کتابخانه تخصصی اهل بیت(ع) آستان قدس رضوی موجود است.

لیمو ترش خاصیت ضدباکتریایی، ضدویروسی، تقویت کننده سیستم دفاعی بدن، کاهش دهنده وزن، هضم کننده و تصفیه کننده کبد دارد.

لیمو ترش دارای املاح و ترکیبات زیادی مانند اسیدسیتریک، کلسیم، منیزیم، ویتامین C، فلاوونوئید، پکتین و لیمونین است که ایمنی بدن را تقویت می کند و با عفونت ها مقابله می کند.

آلو زرد
آلوزرد حاوی ویتامین های آ- ب - ب۲- ب ۶ پ پ - ث و عناصری مثل کلسیم، فسفر، منیزیم، آهن فلوئور و گوگرد است.

آلو زرد به علت داشتن مواد معدنی مفید، عدم تعادل یون های خون را از بین می برد و مواد لازم را در دسترس سلول های بدن و بویژه سلول های عصبی قرار می دهد.

این عناصر مفید در فعالیت سلول های عصبی و از میان بردن تحریک آنها نقش بسزائی دارند.

گریپ فورت
گریپ فروت، دارای ویتامین ث است. این ویتامین در حفظ سلامت قلب و عروق بدن موثر است.

این میوه به تولید قند و مواد حیاتی دستگاه بدن کمک می کند.

گریپ فروت، خون را تصفیه می کند و کلیه و کبد را پاک می نماید. این میوه عمل هضم را آسان می کند و جریان عصیر (شیره) معدی و ترشح کیسه صفرا را سرعت می بخشد.

گیلاس
گیلاس حاوی کلسیم، فسفر، پتاسیم، کلر، سدیم، منیزیم، گوگرد و به مقدار قابل توجهی آهن است همچنین دارای کبالت، مس، منگنز و روی است.

خوردن گیلاس بداخلاقی را به خوش اخلاقی تبدیل می کند. خوردن گیلاس دفع کننده سموم بدن و تصفیه کننده خون است.

انار
آب انار برای پیشگیری از سرطان مفید است، سلامت قلب را بهبود می بخشد.

انار معتدل، مقوی، ملین، اگر بعد از غذا انار شیرین خورده شود رنگ چهره زیبا و غذا آسان هضم می شود.

آب انار همچنین می تواند چربی های اطراف معده و شکم را در زنان و مردان چاق کاهش دهد.

هویج
هویج با داشتن مواد مقوی و ویتامین ها یکی از مهمترین و مفیدترین مواد برای بدن است. خوردن هویج مقاومت بدن را در مقابل بیماریهای عفونی بالا می برد. مصرف هویج در برطرف کردن بیماری های آب آوردن انساج بدن، عدم دفع ادرار، تحریک مجاری هضم و تنفسی، سرفه های مقاوم، آسم، اخلاط خونی و دفع کرم اثر معجزه آسائی دارد.

زیتون
زیتون گیاهی بسیار مفید برای سلامتی انسان است و می تواند از بروز بیماری های قلبی پیشگیری کند.

اگرچه زیتون حاوی چربی بالایی است اما با این وجود منبع خوبی از اسید اولئیک یا اسیدهای چرب اشباع نشده امگا - 9 و ویتامین ایی است. زیتون همچنین می تواند اشتها را نیز افزایش دهد.

این گیاه و روغن آن میزان قند خون را تنظیم می کنند و خاصیت ضد سرطان و ضد التهابی دارد تا جایی که ممکن است از التهاب روده نیز پیشگیری کنند. خاصیت زیتون برای پیشگیری و درمان آسم و آرتروز نیز شناخته شده است.

زیتون سنگ های صفراوی را دفع و یبوست های مزمن را درمان می کند و تسکین دهنده قولنج های ناشی از ورم کلیه است. همچنین این میوه بسیار مفید در تسکین درد و سوزش سوختگی ها، درمان آفتاب زدگی و سرمازدگی، گزش حشرات، مار و عقرب نقش قابل توجهی دارد.

خیار
خیار دارای ویتامین هایی است که روزانه بدن ما به آن نیازدارد مانند میتامین های ب 1، ب2، ب 3، ب 5، ب 6، اسید فولیک، ویتامین سی، کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر و پتاسیم و روی است.

انگور
انگور دارای ویتامین های آ، ب و ث است و نیز دارای مقداری منیزیم، کلسیم، آهن، فسفر، پتاسیم و آلبومین است.

یکی از خواص انگور، صاف کننده و مولد خون بودن آن است. انگور قند خون را نیز تنظیم می کند. به علاوه انگور قرمز برای تصفیه خون و خون سازی از انگور سبز هم بهتر است.

انگور یکی از میوه های ضد سرطان شناخته شده است که این موضوع به خاطر خواص ضد عفونی کنندگی آن است.