پیوند: http://www.iqna.ir/fa/news_detail.php?ProdID=1018343
گروه فضای مجازی: عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: وقتی يك طلبه به مرحله‌ای رسيد كه معارف دين را فرا گرفت و اكنون می‌خواهد آن را منتشر كند، يكی از امكاناتی كه مهياست فضای مجازی است، حال سؤال اينجاست كه چقدر حوزه علميه او را حمايت می‌كند؟
سيدعلی‌نقی ايازی، عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) با بيان اينكه سازمان‌ها و دستگاه‌های اجرايی متكثری در زمينه تبليغ دين وجود دارد، گفت: سامان‌مندی، جمع‌بندی و اتفاق نظر قاطع و پيروی از رويه واحد در عمل، در اين زمينه ميان ارگان‌های مختلف وجود ندارد و اين مطلب بسيار جدی است كه توجه ويژه به آن، متأسفانه حداقل در اجرا مشاده نمی‌شود.
وی افزود: مثلا دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم خودش يك ساز و كار خاص دارد، سازمان تبليغات اسلامی كه در سراسر كشور شعبه دارد، ساز و كار خاص خود را دارد، بيوت علما ساز و كار مخصوص خود را دارد و مؤسسات و مراكز مختلف هستند كه بايد تمام آنها تحت يك سازمان واحد قرار بگيرند و برای تبليغ دين در ابعاد و سطوح مختلف، اعم از رسانه‌های جمعی، رسانه‌های شفاهی، فضای مجازی و غيره برنامه‌ريزی واحد صورت بگيرد.
اين محقق و پژوهشگر تأكيد كرد: البته كارهای مهم و جدی در اين زمينه صورت گرفته است، ولی پس از گذشت بيش از سه دهه از انقلاب اسلامی، مهم‌ترين اشكالی كه در حال حاضر وجود دارد، اين است كه ما كه مدّعی حكومت دينی هستيم، و يكی از رسالت‌های جدی حكومت دينی همين بحث تعميق ايمان دينی جوانان است كه متاسفانه نتيجه خارجی زيادی در اين‌باره مشاهده نمی‌شود.
وی با بيان اينكه مخاطبان حكومت دينی اولاً در داخل كشور و ثانياً در جهان بايد گسترش يابند كه منجر به گسترش اين شريعت در سراسر عالم شود، گفت: به طور جدی انتظار بيش از اين وجود دارد و اين اتفاق هنوز صورت نگرفته است، اگرچه كارهای مفيدی كه صورت گرفته، قابل كتمان نيست؛ ولی لازم است فعاليت‌های تبليغی كه اكنون در قالب سازمان‌های متنوع و متكثری هستند، اين‌ها بيايند و يك جمع‌بندی داشته باشند، يكجا متولی خاص داشته باشند، اين مطلبی است كه ناچار به انجام‌گرفتن آن هستيم و حتما بايد صورت بگيرد.
وی با انتقاد از اينكه فعاليت بسيار قابل ملاحظه‌ای درباره تبليغ دين صورت نگرفته است، گفت: يكبار يا در يكی از كتاب‌های حجت‌الاسلام قرائتی خواندم يا جايی شنيدم كه ايشان می‌گفت ما قبل از انقلاب آرزو می‌كرديم كه كاش صداوسيما دست ما بود و اگر اينطور بود چقدر خوب می‌شد كه پيام‌های دينی را به مردم می‌رسانديم و ابزار تبليغ دين خدا را در اختيار داشتيم.
ايازی ادامه داد: حالا جا دارد يك نفر بگويد: اين‌ها همه كه الان دست شماهاست، چرا آن اتفاق نيفتاده است؟ و به طور طبيعی اين انتظار وجود دارد كه دينداری در ميان مردم بيشتر شود، البته من نمی‌خواهم بگويم بی‌دينی رواج پيدا كرده است، ولی حداقل تنوع دينداری در ميان مردم زياد شده است و طيف وسيعی پيدا كرده است؛ لذا بايد برای تبليغ دين خصوصاً در ميان جوانان فكر اساسی كرد.
عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بد عمل كردن برخی روحانيون در اين زمينه را آسيبی جدی خواند و عنوان كرد: گاهی تعارض‌گويی‌ها يا برخی بدعمل‌كردن‌ها ديده می‌شود كه اگر مردم اين‌ها را به حساب شريعت بگذارند، ديگر كار در امر تبليغ دين خيلی مؤثر نخواهد بود و كسانی كه اين امر متوجه آنهاست، مسئوليت بسيار سنگين و خطيری در اين زمينه دارند.
عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بيان اينكه در بحث تبليغ دين بايد مؤسسات مردم‌نهاد را بايد بيش از پيش فعال كنيم، گفت: معتقدم بحث تبليغ را بايد به سمت كانون‌های مبتنی بر عملكرد خود مردم هست، سوق دهيم؛ يعنی خود مردم آنها را مديريت كنند ـ كه در اينجا دو فاكتور اخلاص و صداقت نقش مهمی ايفا می‌كند ـ و بايد توجه شود كه هرچه مردمی‌بودن مراكز تبليغی افزايش يابد، ثمربخشی و نتيجه‌دهی آن نيز بالاتر خواهد بود.
وی در پاسخ به اين سؤال كه چرا طلاب ورود چشمگيری به عرصه‌های مجازی پيدا نمی‌كنند و از اين امكانی كه برايشان فراهم شده، به درستی استفاده نمی‌كنند؟ گفت: يك بخش از آن به مديران حوزه‌ها برمی‌گردد كه آيا واقعا من طلبه كه به دنبال فضای مجازی می‌روم و بر روی اين مسئله وقت می‌گذارم، دوره‌هايی را گذراندم يا حتی آن را به عنوان يك رشته آكادمی انتخاب كردم، و حاضر شدم بروم و اين كار را انجام دهم، آيا واقعا حوزه من را به عنوان يك روحانی می‌شناسد يا خير؟
ايازی عنوان كرد: ميزان اهتمام يا توجهی كه ممكن است مديران حوزه به اين مسئله داشته باشند، يك رابطه مستقيم دارد با كسانی كه به اين امر گرايش پيدا می‌كنند. الحمدلله در حوزه علميه قم من ديده‌ام كارهايی شروع شده از سال‌های قبل، اگرچه توجهی كه به اين می‌شود خيلی زياد نيست، ولی به هر حال اقدام مباركی است. من فكر می‌كنم اين فضاها هنوز به درستی برای حوزه فراهم نشده است.
اين محقق و پژوهشگر گفت: اگر يك طلبه احساس كرد به يك مرحله‌ای رسيده كه توانسته معارف دين را فرابگيرد، حالا می‌خواهد آن را منتشر كند، يكی از امكاناتی كه برايش فراهم هست، همين فضاهای مجازی است، اگر بخواهد برای فضای مجازی وقت بگذارد، چقدر حوزه او را حمايت و اصطلاحاً ساپورت می‌كند؟ وقتی انگيزه‌ای وجود نداشته باشد، انسان‌ها هم آنقدر درگير مسائل معيشتی‌شان هستند كه فرصتی برای انجام اين كارها برايشان فراهم نخواهد بود.
عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بيان اينكه معتقد است بحث تبليغ را بايد به سمت كانون‌های مبتنی بر خود عملكرد مردم هست سوق دهيم، اظهار كرد: شنيده‌ام كه در گذشته بحث تبليغ دين به اين شكل كه حتما سازمانی و حكومتی باشد، نبوده است و بحث صداقت و اخلاص را به عنوان فاكتور جدی در بحث تبليغ به آن اعتقاد دارم.
