«میرزا احمد» عارفی که در تنهایی هم روضه می‌خواند
خبرگزاری فارس: کدام روضه بیشتر دل شما را می‌سوزاند؟ بغض گلوی میرزا احمد را می‌فشارد و اشک راه دیده‌اش را نمناک می‌کند؛ مثل اینکه صحنه را در ذهنش مجسم کرده است و در پاسخ این پرسش سهمگین می‌گوید: اسیری… اسیری بی‌بی! مصاحبه‌کننده از مرحوم آیت‌الله سیبویه می‌پرسد: آیا در تنهایی برای دل خودتان هم روضه می‌خوانید؟ پاسخ می‌دهد: بله.
مصاحبه‌کننده می‌پرسد: کدام روضه بیشتر دل شما را می‌سوزاند؟ پیرمرد، قبل از پاسخ، بغض گلویش را می‌فشارد و اشک راه دیده‌اش را نمناک می‌کند؛ مثل اینکه صحنه را در ذهنش مجسم کرده است و در پاسخ این سؤال سهمگین می‌گوید: اسیری… اسیری بی‌بی!
از مرحوم شیخ جعفر شوشتری نقل شده است که دو غصه امام حسین(ع) را کشت: یکی غصه تشنگی بچه‌ها و دیگری غصه اسیر بی‌بی زینب(س).
عارفی که در کربلا به دنیا آمد، به واسطه امام حسین(ع) بیمار‌ی‌اش برطرف شد و سعادت یافت 40 سال امام جماعت حرم حضرت ابوالفضل(ع) باشد. اما سرنوشت به گونه‌ای رقم خورد که توسط رژیم بعث عراق دستگیر و به ایران تبعید شود، در عرفات به زیارت امام زمان(عج) نایل شود و پس از سال‌ها نوکری ارباب، روز ششم آذر ماه 1384 در حرم حضرت معصومه(س) آرام گیرد.
