پیوند: http://www.erfan.ir/53831.html

شيخ بهايى نقل مى‏كند :

در بصره آتش سوزى شد . پيرزنى در آن محل خانه داشت و با اثاث مختصرى زندگى مى‏ كرد . آمدند به او گفتند : منطقه بالكل غرق در آتش است ، دارى به كجا مى ‏روى ؟ گفت : به طرف خانه مى‏روم . گفت : مگر خوابى ؟ محل دايره وار آتش گرفته است . بعد كه آتش را خاموش كردند ، همه خانه‏ ها غير از خانه اين پيرزن سوخته بود . خانه اين پيرزن سالم ماند و حتى گليم پاره او نيز سالم ماند .

گفتند : اى پيرزن ! چرا خانه تو نسوخت ؟ شيخ بهايى مى ‏گويد : اين جمله را جواب داد : »كيف يحترق محترق « ؟ ما از عشق و فراق او سوخته‏ ايم ، مگر چند بار بايد بسوزيم ؟ كسى كه بيشتر از يك بار نمى سوزد .

دين نگذارد كه خيانت كنى

ترك درستى و امانت كنى

صدق و سعادت ثمر دين بود

هر كه خوش اخلاق ، خوش آيين بود

فتنه آفاق ز بى دينى است
زشتى اخلاق ز بى دينى است