پیوند: http://www.erfan.ir/54027.html

«بزنطى» كه از راويان دانشمند شيعه و مورد وثوق حضرت رضا عليه السلام بود مى‏ گويد: نامه امام رضا عليه السلام به فرزندش امام جواد عليه السلام كه از خراسان به مدينه ارسال شده بود را خواندم، نوشته بود:

پسرم، به من خبر رسيده كه هرگاه اراده بيرون رفتن از خانه دارى و سوار مركب مى ‏شوى، خادمان تو را از درب كوچك خانه بيرون مى ‏برند، اين از بخل آنان است؛ براى اين كه خير تو به كسى نرسد، من از تو مى‏ خواهم- به حقى كه به عنوان پدر و امام بر تو دارم- رفت و آمدت از درب بزرگ باشد، وقت رفت و آمد هم درهم و دينار با خود بردار، تا هركس از تو خواست به او عنايت كنى، اگر عموهايت خواستند كمتر از پنجاه دينار نده و اضافه‏ تر از آن را هم آزادى بپردازى و اگر عمه‏ هایت خواستند، كمتر از بيست و پنج درهم مده، اگر خواستى بيشتر بپردازى آزادى. من مى‏ خواهم خدا تو را مقام و مرتبه عنايت كند، انفاق كن و از سوى صاحب عرش، تنگ‏دستى و ندارى را مترس! جايى كه اولياى حق اينگونه سفره رحمت و لطف خود را به روى بندگان بگشايند، خدا چگونه لطف و رحمت خود را خواهد گشود؟