عزاداری کردن، گریاندن . گریستن، اسباب تقوا و پرهیزکاری، و عروج و صعود قوی شود؛ و اسباب شیطانی گمراه کننده شکسته و ضعیف گردد.

یک علت این که در مجلس به خاطر کمترین اشکی، گناهان بسیار بخشیده می شود، علت آن است که آن شخص به خاطر آن یک قطره اشک به ثواب نامتناهی می رسد.

(عن الحسین بن علی علیه السلام: ما من عبد قطرت عیناه فینا قطرة او دمعت عیناه فینا دمعة الا بوأه الله فی الجنّة حقبا.

عن زین العابدین علیه السلام: ایما مومن زرفت عیناه لقتل الحسین علیه السلام حتی تسیل علی خدّه بواه الله غرفا فی الجّنة یسکنها احقابا و ایما مومن دمعت عیناه حتی تسیل علی خده فی ما مسنا من الاذی من عدونا فی الدنیا بواه الله منزل صدق.

عن مولانا الصادق علیه السلام: من ذکرنا عنده ففاضت عیناه و لو مثل جناح الذباب غفر الله له ذنوبه و لو کانت مثل زبد البحر.

و عنه علیه السلام وانّه (الحسین علیه السلام) لینظر الی من یبکیه فیستغفر له و یسأل اباه الاستغفار له و یقول: ایّها الباکی لو علمت ما اعدّ الله لک لفرحت اکثر مما حزنت و انه لیستغفر له من کل ذنب و خطیئة)
بدان که اگر این مصائب اهل بیت علیهم السلام اتفاق نمی افتاد، بهترین دو حکیم کامل هم نمی توانستند برای اصلاح نفوس از هواهای نفسانی این اسباب را فراهم آورند. و چندین بار اشاره کردیم که در واقع بالاترین مقامات عروج  محمدی صل الله علیه و آله شهادت حسینیه است که این شهادت مَظهَر و مُظهِر بالاترین مرتبۀ عروج است که همان مقام فناء فی الله است . بقای بندگان و جاودانگی آنان در ظلّ الله است.

اگر خوب ملاحظه کنی، خواهی یافت که حکیم کامل برای اصلاح نفوس، دفع نمودن شرارت نفس های پلید، و از بین بردن خواهش های نفسانی، در مرحلۀ اول قلوب شیعیان را از محبت اهل بیت اطهار علیهم السلام مملو ساخت و قلوب دوستان را با مصائب سختی که بر اهل بیت علیهم السلام وارد شده از گمراهی های شیطانی پاک و مصفا نمود و با انوار الاهی نورانی ساخت. و بیشتر نفوس در مجالس عزاداری اهل بیت طاهرین علیهم السلام بی اختیار توبه می کنند.

چگونه توبه کننده نباشند در حالی که در حدیث است که:

ملائکه از طرف پروردگار به نگهداری اشک چشم ها مامورند. که در واقع گویا بعد از شدید شدن و هیجان جهنم و غلبۀ آن بر گنه کاران، برای دور کردن شعله های آتش، دوائی و علاجی بهتر از این اشک نیست. (عن الصادق علیه السلام: اذا کان یوم العاشر من المحرم تنزل الملائکة من السماء و مع کلّ ملک منهم قارورة من البلور الابیض و یدورون فی کل بیت و مجلس یبکون فیه علی الحسین علیه السلام فیجمعون دموعهم فی تلک القواریر. فاذا کان یوم القیامة فتلتهب نار جهنم فیضربون من تلک الدموع علی النار فتهرب النار عن الباکی علی الحسین مسیرة ستین الف فرسخ)

گویا در بعضی از روایات دارد که:

جناب رسول خدا صل الله علیه و آله با این اشک های چشم و گریۀ عزای امام حسین علیه السلام آن التهاب آتش را از گناهکاران دور می کند.

گویا از روایات استفاده می شود که:

آن اشک ها را ملائکه بر آتش ها می ریزند، آن آتش ها فرو می نشینند و آتش دور می شود و گناه کاران آسوده می شوند.

و در روایت دارد که:

اشک را در چشمۀ حیات می ریزند و آن اشک ها استعداد آن چشمه را می افزاید که هر که در آن شست و شو شود قابل جاودانه ماندن در بهشت می گردد.

به هر حال برای اصلاح نفوس، محفوظ ماندن از غلبۀ شیطان و ضعیف شدن خواهش های نفسانی، بهترین مداوا همین تهیۀ اسباب خون و گریه است که حکیم کامل حضرت رسول خدا صل الله علیه و آله برای این امت فراهم آورده است.