لزوم تحول در زندگي امري بسيار ضروري و حائز اهميت است.
مهمترين چيزي که قبل از شروع مراحل تحول در زندگي بايد بدان توجه کرد، احساس نياز و به بيان بهتر ” تشنه بودن براي تحول” است. بايد با تمام وجود به جايي برسيم که بايد زندگي روزمره را تغيير داده و به سمت بهتر شدن حرکت کرد.
اهميت تشنه بودن براي رسيدن به هدف در هر راهي که نياز به اراده و صبر و استمرار دارد، قابل انکار نيست.
مي گويند در يک مهماني، صاحبخانه فراموش کرده بود آب بر سر سفره بگذارد، مدتي گذشت و مهمانها يکي يکي تشنه شدند، اما تنها به گفتن اينکه “تشنه شديم” و “آب کجاست” اکتفا مي کردند، ميزبان که مرد زيرکي بود، در دلش گفت اينها در واقع هيچ کدام تشنه نيستند.
ناگهان يکي از مهمانها از جاي خود برخاست و در حالي که اطراف را به جستجوي آب نگاه مي کرد گفت : ” پس اين آب کجاست؟”
ميزبان با ديدن تلاش مهمانش، رو به ساير ميهمانها کرد و گفت: ” هيچ کدام از شما در واقع تشنه نيستيد، تشنه واقعي کسي است که به طلب آب از جاي خود بر مي خيزد و به دنبال آن همه جا را جستجو مي‌کند.
قدم اول تحول نيز “تشنه بودن” است، بايد بخواهيم و سپس از جايي که هستيم برخيزيم و حرکت کنيم.
